மனிதனெனும் மிருகம்

அதிகாலை சூரியன் உதித்து வெகுநேரம் ஆகியிருக்கும் போலும். கண்விழித்துப்பார்த்து அதிர்ந்துபோனேன். எழுந்து நேரத்தை பார்த்தேன். மணி 12. “ஐயோ” என்று அலறிக்கொண்டு எழுந்து போனை பார்த்தேன் 32 மிஸ்ட் கால் இருந்தது. என் மேனேஜர் மான்விழியை திருப்பி அழைத்தேன். போனை எடுத்தவள்.

“ரவி, இன்னிக்கு என்ன நாள்னு தெரியுமா?” என்று மெல்லிய குரலில் கோவம் ததும்பக்கேட்டாள்.
“சாரி மேடம். கண்ணசந்துட்டேன் போல. இப்போதான் எழுந்தேன்” என்று உண்மையை கூறினேன்.

“அப்டியே செத்துர வேண்டியதுதானே. எதுக்கு எந்திரிச்சுக்கிட்டு? புது முதலாளி வந்துருந்தார், அவர்கிட்ட மொத்த டீமையும் காட்டணும்னு நெனச்சா நீ மட்டும் வரல. உன் பேர் சொல்லியே கேட்டார். நாசமா போ”.

என்று மீண்டும் மெல்லிய குரலில் கூறியவள் போனை கட் செய்யும் இடைவெளியில் யாரிடமோ “சார் நான் காட்றேன் சார்” என்று சத்தமாக கொஞ்சும் குரலில் சொல்லிக்கொண்டிருந்தாள்.

குளித்துவிட்டு உடைகளை மாற்றிக்கொண்டு பையை எடுத்துக்கொண்டு கிளம்பினேன். மணி 1 ஆகியிருந்தது. அண்ணன் மதிய உணவுக்கு வீட்டுக்கு வந்திருந்தார். அண்ணி பிசியாக சமைத்துக்கொண்டிருந்தாள்.
“என்னடா? ஆபிஸ் முடிச்சுட்டு நேரா கெளம்புறியா?” என்றார்.

“இல்லன்னா. ஆபிஸ்க்கு இன்னிக்கு போகவே இல்ல. தூங்கிட்டேன் போல. இனி போய் என்ன ஆகப்போகுது. நான் கிளம்புறேன் ஊருக்கு” என்றேன்.

“அடப்பாவி, அதுக்குதானேடா ஊருலருந்து வந்தே” என்று என்னை கடிந்துகொண்டார்.
“எப்படி என்திரிப்பாரு? காலைல 4 மணி வரைக்கும் தூங்கவே இல்ல ரெண்டு பெரும்” என்று கூறிவிட்டு காபியை மேஜைமேல் வைத்துச்சென்றாள்.

“ம்ம்ம். அப்போ அவன் இன்னிக்கு போகாததுக்கு நீதான் முழுகாரணமா? அறிவில்லையா டி உனக்கு?” என்று தன் மனைவியை கடிந்துகொண்டார் அண்ணன்.

கிட்சேனுளிருந்துகொண்டே சொன்னாள் “நான் என்ன செய்றது? என் கொழுந்தனை பாக்க எனக்கே என்னிக்கோ ஒரு நாள்தான் வாய்ப்பு கிடைக்குது”.

உணவருந்திவிட்டு கிளம்பினேன். அண்ணனும் அண்ணியும் கதவருகே வந்து நின்றனர். “பத்ரம்” என்று ஜாக்ரதைபடுத்தினார் என்னண்ணன்.

அண்ணி என்னருகே வந்து என்னை கட்டியிருக்கிக்கொண்டு அவள் இதழ்களை என் இதழ்களோடு சேர்த்து முத்தமிட்டாள். வாய் திறந்து அவள் உதடுகளை இழுத்து சப்பினேன். குண்டியை ஒரு கையாளும் முதுகை இன்னொரு கையாளும் பிடித்து அழுத்தினேன். ஒரு கையெடுத்து என் சுண்ணியின்மீது தடவிக்கொண்டே சொன்னாள் “அடுத்து எப்போ?” என்று.

“சொல்றேன் விமலா” என்று கூறி அவள் முலையை பிடித்து பிணைந்துவிட்டு கிளம்பினேன். என் பின்னே என் அண்ணன் “ஏண்டி நான் இருக்கும்போது, என் கண்முன்னாடியேவா இதெல்லாம் பண்ணுவ?” என்று அண்ணியை கடிந்துகொண்டதும் அவள் மறுமொழி “ம்ம்ம்? அதெல்லாம் அப்டித்தான். புடிக்கலைனா கண்ணை மூடிக்கோங்க” என்று கலகலவென சிரித்துக்கொண்டே கூறியது என் காதுகளில் லேசாக விழுந்தது.

சென்னையிலிருந்து திருச்சிக்கு செல்லும் பஸ்ஸெறி அமர்ந்தேன். பஸ் நகர்ந்தது. அத்துடன் என் வாழ்க்கையும் என் கண்ணுமே நடந்தது.

என் அண்ணி விமலாவுக்கு மூன்று பிள்ளைகள். இரண்டாம் மற்றும் மூன்றாம் பிள்ளைகள் என்னுடையவை, அவளின் செல்வப்புதல்வன் மூத்தவன் மட்டும் என் சாத்தியவுடையவை.

சத்யா. என் அருமை நண்பன் சத்தியசீலன். திருச்சியில் இருந்த எங்கள் ரைஸ் மில்லில் குமாஸ்தாவாக பணிபுரிந்து 40 வயதிலேயே அகால மரணமடைந்து, மனைவியில்லாத தன் மகனை அனாதையாகிவிட்டு போன குருசாமியின் ஒரே மகன்.

என் ஆருயிர் தோழன். அப்பா இறந்தபின் சத்யா தன் பாட்டி காலம் வரை ஆவலுடனும், அதன்பின் தனியேவும் வாழ்ந்தவன். எத்தனையோ முறை என் குடும்பம் அவனுக்கு பணம்தர முன்வந்தபோதும் யாரிடனமும் நயாகாசு வாங்கக்கூடாது என்பதற்காக.

நாங்கள் படித்த தனியார் பள்ளியிலிருந்து அரசாங்க பள்ளியில் படித்தும், 12ம் வகுப்பில் நல்ல மதிப்பெண் பெற்று நல்ல கல்லூரியில் சேர்ந்தான்.

அவ்வப்போது எனக்கு போன் செய்வான், அத்தனை விடுமுறைகளுக்கும் என்னை வந்து சந்தித்து என்னுடனே அந்த முழு நேரத்தையும் செலவிட்டுவிட்டுப்போவான். அவனுக்கு நண்பர்களென்று வேறு யாரையுமே அடையாளம் காட்ட மாட்டான். அவனைப்பொருத்தமட்டில் நான்மட்டும்தான் அவனுடைய நண்பன்.

பணவசதி இல்லாத காரணத்தால் சென்னையில் ப்ரெசிடெண்சி காலேஜில் BA பிசினஸ் அட்மினிஸ்ட்ரசன் சேர்ந்து படிதான். நான் அதே ஊரில் ஒரு தனியார் கல்லூரியில் படித்துவந்தேன். வாரந்தோறும் அவனை சந்திக்கலாமென்றெண்ணியிருந்தேன்.

முதலில் அது சாத்தியமாகவும் இருந்தது. அனால் நாளைடைவில் அவனைக்கான முடியவில்லை. வார இறுதிகளில் பணத்திற்காக கிடைத்த வேலையை செய்யத்தொடங்கினான். நானோ நானுண்டு, என் கெளபிரெண்ட் உண்டு, அவளால் வந்த ஆரியர் உண்டு என்று நாட்களை நகர்த்திக்கொண்டிருந்தேன்.

இதற்கிடையே திருமணமே இனி தேவையில்லை என்றிருந்த என் அண்ணனுக்கு திருமணமானது ஒரு கருத்த தேவதையுடன். பெயர் விமலா. வெறும் 19 அவளுக்கு. சற்றே கறுத்த நிறம், வட்டவடிவ முகம், அடர்ந்தப புருவம், குவிந்த இதழ்கள், கூர்முனை மூக்கென பார்க்க லட்சணமாய் இருப்பாள்.

“என் அண்ணன்காரனுக்கு எங்கயோ மச்சம் இருக்குடா பங்காளி” என்றேன் ஒரு நாள் மாலையில்.
சென்னையில் ஒரு டாஸ்மாக்கில் அமர்ந்து நானும் சத்யாவும் தண்ணியடித்துக்கொண்டிருந்தோம்.

“விடு பங்காளி, அவனுக்கு அடிச்சது லக்கு. உனக்கும் அடிக்கும் பாத்துட்டே இரு. ஒரு நாள் இதைவிட ஒரு சக்க பிகரு உன் மடில ஏறி உக்காருவா பாரு. அன்னிக்கி தெரியும் உனக்கு, யார் ரொம்ப குடுத்துவெச்சவன்னு” என்றான்.

சத்யாவை பற்றி சொல்லவேண்டுமென்றால் அவன் ஒரு வெகுளி. யார் எது சொன்னாலும் நம்பிவிடுவான், தன்னால் ஒருவருக்கு தீங்கு விளையும் நிலை வராமல் பார்த்துக்கொள்வான். எங்கே தனக்கே தெரியாமல் யாரையேனும் காயப்படுத்திவிடுவோமோ என்றஞ்சி ஒருவரிடமும் பேச மாட்டான். பரம சாது அல்ல, கல்லுளிமங்கன்.

மனதிலிருக்கும் எதையும் வெளியே சொல்லமாட்டான். ஒரு சிலநேரம் தோன்றும் எனக்கு, அவன் மனதில் நல்ல விஷயங்களைத்தவிர வேறொன்றும் தோன்றாதோ என்று.

இரண்டாமாண்டின் விடுமுறைநாட்களில் ஒரு நாள் மாடியில் எனதறையில் உட்கார்ந்து என் காதலியுடன் நான் எடுத்த எங்கள் பிட்டுப்படத்தை பார்த்து கையடித்துக்கொண்டிருந்தேன். அப்போது கீழே சத்யாவின் குரல் கேட்டது. ஆஹா நண்பன் வந்துவிட்டான் என்று தலைதெறிக்க ஓடினேன்.

கீழே அண்ணணும் அம்மாளும் சோபாவில் அமர்ந்திருந்தனர், விமலா அவளின் படுக்கையறை கதவருகே நின்று அழுதுகொண்டிருந்தாள். சத்யா குனிந்து மேஜைமேல் இருந்த ஏதோ ஒரு சில காகிதங்களில் கையெழுத்திட்டுக்கொண்டிருந்தான்.

“பங்காளி” என்றேன்.

என்னை திரும்பிப்பார்த்து பாவமாய் ஒரு சிரிப்பு சிரித்துவிட்டு விமலாவை பார்த்தான். அவன் அவளை பார்த்ததும் அழுதுகொண்டு ரூமுக்குள் ஓடிவிட்டாள். அவன்மட்டும் உள்ளே சென்றான். என்னை உள்ளே விடமாட்டேன் என்றுவிட்டார்கள். சற்று நேரத்துக்கெல்லாம் சத்யா வெளியே வந்தான். ஒரு பை கையில் வைத்திருந்தான். பின்னே கண்களை துடைத்துக்கொண்டே விமலாவும் வந்தாள்.

“பாத்துக்கோ பங்காளி” என்றவன் வீட்டை விட்டு சென்றான். அவன்பின்னே பொம்மைபோல விமலாவும் சென்றாள். எங்கே போனான் என்ன ஆனதென்று யாருமே என்னிடம் சொல்லவில்லை.

ஒரு மாதத்திற்குப்பின் விமலா தனியே வீட்டுக்கு வந்தாள். எங்கே போனாளென்று யாருமே எனக்கு சொல்லவேண்டிய அவசியம் ஏற்படவில்லை. ஏனெனில் அவள் கருத்தரித்திருந்தாள். அந்த வருடம் முழுவதும் நான் சத்யாவை பார்க்கவும் இல்லை, அவன்மீதிருந்த கோவத்தில் அவன் ரூமுக்கு அருகிலிருந்த மளிகைக்கடை நம்பரையும் டெலீட் செய்துவிட்டேன்.

இரண்டு வருடங்களுக்குப்பின் ஒரு நாள் வீட்டுக்கு சென்றிருந்தேன். விமலா தன் அம்மா வீட்டுக்கு போயிருப்பதாகவும், அவளை சென்று அழைத்துவரவும் கூறியிருந்தனர். அங்கே சென்றால் சத்யாவின் முகஜாடையில் ஒரு 1 வயது குழந்தை நடந்துகொண்டிருந்தான். விமலாவின் அம்மாள் வாசலில் உட்கார்ந்துகொண்டு அவனுக்கு விளையாட்டுக்காட்டினாள்.

எனக்கு அருவருப்பாய் இருந்தது. “ஏய், சின்ன மாப்பிள்ளை வந்துருக்காரு டி” என்று அந்த அம்மாள் கூவியதும் உள்ளேயிருந்து வந்தாள் விமலா.

அவளைக்கண்டதும் அவள்மீதிருந்த அருவருப்பெல்லாம் போய்விட்டது எனக்கு. ஒல்லியாய் மெலிந்த தேகத்துடன் இருந்த விமலா இப்போது பார்க்க தகதகவென இருந்தாள். சிறிதாய் இருந்த அவளது முலைகள் இப்போது பிழந்து பப்பாளிபழம்போல் இருந்தன. சுருங்கியிருந்த அவள் இடை விரிந்திருந்தது, அந்த இடுப்பின் இருபுறமும் மடிப்பை பார்த்து எனக்கு என்னவோ ஆகிவிட்டது. அவள்மீது கொண்ட கோவமெல்லாம் போய்விட்டது எனக்கு.

“குளிச்சுட்டு வாங்க கொழுந்தனாரே, சாப்பிடுவீங்களாம்” என்று கொஞ்சும் மொழியில் பேசிவிட்டு துண்டு குடுத்தவளை நான் என்ன செய்வது? அவர்கள் விவசாயி குடும்பம். மாலை ஆனதும் அவள் அப்பா வந்தார். எனக்கு பவ்வியமாக வணக்கம் வைத்துவிட்டுச்சென்றார்.

“சாப்டுட்டு கிளம்பலாம்” என்றேன்.

“நாளைக்கு போகலாமே கொளுந்தனாரே. இன்னிக்கு இங்கயே இருக்கலாம். நேரம்வேற ஆச்சுது” என்றவள் அவள் அப்பனுக்கு குழம்பு ஊற்றிவிட்டு என்னிடம் வந்து குனிந்து ஊற்றினாள் என் சுன்னி விறைத்துவிட்டது. அவளின் பப்பாளிப்பழ மாங்கனிகள் தொங்கிக்கொண்டிருந்தன. அதை கவ்விவிடலாமா என்றிருந்தேன். அனால் அவள் பெற்றோரெல்லாம் இருப்பதை பார்த்து அமைதியாகிவிட்டேன்.

உணவருந்திவிட்டு கொள்ளையில் கைகழுவிக்கொண்டிருந்தேன் என் சுன்னி அடங்காமல் நின்றுகொண்டிருந்தது. திரும்பிப்பார்த்தால் விமலா நின்றுகொண்டிருந்தாள் கையில் ஒரு துண்டுடன். அவளை பார்த்தவுடன் சத்யாவுடன் அவள் போனதுதான் ஞாபகம் வந்தது.

இந்த தெவிடியாளுக்கு என்ன மரியாதை என்று நினைத்தேன். துண்டில் துடைக்காமல் இரண்டு கைகளையும் நீட்டி அவள் பப்பாளிப்பழங்களை சேலையோடு பிடித்து பிதுக்கித்துடைத்தேன் “ஸ்ஸ்ஸ்” என்றாள். திரும்பி ஓடிவிடுவாளென்று நினைத்தேன்.

அனால் ஒரு எட்டிக்கூட வைக்காமல் முகத்தைமட்டும் வலதுபுறம் திருப்பிக்கொண்டு கண்களைமூடிக்கொண்டு “ஸ்ஸ்ஸ்” என்று அவள் சத்தம் செய்தது என் சுன்னிக்கு கெட்டுவிட்டது. ஒரு முறை துள்ளிக்குதித்து இவள் வேண்டுமென்று ஏங்கியது.

சட்டென்று நினைவுக்கு வந்தவள் ஓடிவிட்டாள். நான் கொஞ்ச நேரம்கழித்துதான் சென்றேன். பயம் அதிகமாகி தலை மெல்லகிறுக்கத்தொடங்கியது. இருந்தாலும் சமாளித்துவிடலாமென்று உள்ளே சென்றேன். எல்லோரும் படுக்கத்தயார் ஆனார்கள்.

அவளின் அம்மா வெளியே ஹாலில் படுத்துகொண்டாள், அப்பா தோப்புக்கு போய்விட்டார். பெட்ரூமில் பிள்ளையை தொட்டிலில் போட்டு ஆடிக்கொண்டிருந்தாள் விமலா. என்னை கட்டிலில் படுக்கும்படி வேண்டியிருந்தார்கள். நானும் படுத்துக்கொண்டேன் அனால் தூக்கம் வரவில்லை. குழந்தை தூங்கியதும் தரையில் பாய்விரித்து படுத்துகொண்டாள் அவள். இரவு வெகுநேரம் ஆகியும் எனக்கு தூக்கமே வரவில்லை.

கீழே படுத்திருந்த விமலாவின் போர்வை விலகியிருந்தது. பிள்ளை பயப்படக்கூடாதென்று அறைக்குள் நைட்லாம்ப் போட்டிருந்தார்கள். அதில் அவள் இடுப்பு பளீரென்று தெரிந்தது. தொட்டுவிடலாமா என்று ஆசை, அனால் மறுபக்கம் பயம் வேறு.

ஆனது ஆகிவிட்டது, தொட்டுவிட்டு என்று என் சுண்ணியிட்ட கட்டளையால் கீழே இறங்கிச்சென்று அவள்பின்னாமர்தேன். பளிங்குபோல் இருந்த அவள் இடுப்பை மெல்ல தடவிக்கொடுத்தேன்.

எந்தவித அசைவுமின்றி இருந்தாள். கைகளை மெல்ல மேலுயர்த்தி அவள் முலையை தொட்டு வருடினேன், அப்போதும் அசைவில்லை. அனால் அவள் விடும் வேகமும், அவள் இதயத்துடிப்பும் அவள் விழித்திருக்கிறாள் என்று சொன்னது.

பால்கொடுப்பதால் ப்ரா போடாமல் மெல்லிய ஜாக்கெட்டுக்குள் பதுங்கியிருந்த அவளின் முலைகள் திம்மென சூடாக இருந்தன. லேசாக ஒரு முலையை பிணைந்தேன், அவள் ஜாக்கெட் பாலால் நனைந்ததை கண்டு எனக்கு இன்னமும் மூடேறியது.

அவள் காதோரம் என் வாயை வைத்து அவள் காது மடலை மெல்ல கடித்து சப்பினேன் “மாமா” என்றாள்.
தூங்குவதுபோல் நடித்தவள் கண்களை இன்னமும் மூடிதான் இருந்தாள், அனால் அவள் எனக்கு கால்விரிக்க தயாராக இருந்தாள். ஜாக்கெட் பட்டனை கழட்ட சற்று சிரமப்படவும் அவளே கழட்டிவிட்டுக்கொண்டாள்.

என் இடதுகையை அவள் தலைக்குக்கீழே கொண்டுபோய் அவள் வலது முலையை கைமுழுக்கப்பற்றி மெல்ல அமுக்கினேன். அந்த சூடான பால்நிறைந்த மடுவில் சொட்டும் தேனைப்பருக்காதுடித்தேன்.

இன்னொரு கையால் அவள் சேலையினுள்ளே கைவிட்டு அவள் குண்டியை பிடித்தேன். இருகியிருக்கும்போலும். இடுப்பிலிருக்கும் சேலையை அவிழ்த்துவிட்டு பாவாடையின் நாடாவை தானே உருவிவிட்டாள்.

அடடா அவள் குண்டி பஞ்சுபோல இருந்தது. அதை மெல்ல வருடிக்கொடுத்தேன் “ம்ம் ம்ம்ம் ம்ம்ம்” என்று முனகிக்கொண்டிருந்தவளின் குண்டியிலிருந்து கையை எடுத்து அவள் புண்டைமேட்டில் வைத்து என்பக்கம் இழுத்து என் சுன்னி அவள் நிர்வாண குண்டிமேல் அழுத்தியதும் ம்ம்ம் என்றாள்.

இதை அக்கணமே உணர்ந்த தொட்டிலில் தூங்கிக்கொண்டிருந்த சத்யாவின் பிள்ளையும் உணர்ந்தான்போல. அழத்தொடங்கிவிட்டான்.

“ஒரு நிமிஷம் மாமா வந்துடறேன்” என்றவளை என் பிடியிலிருந்து விளக்கினேன். எழுந்து நின்றாள் அவளைப்பார்த்து மெய்மறந்தேன். சேலை கீழே விழுந்துவிட்டது, பாவாடையும் அவிழத்தொடங்கியது, ஜாக்கெட்டோ ஏற்கனவே கொக்கியின்றி அவள் தோள்பட்டையை பிடித்து தொங்கிக்கொண்டிருந்தது.

பிள்ளையை தூக்கும்முன் பாவாடை நாடாவை கட்டப்போனாள். நான் பிடித்து இழுத்ததில் பாவாடை விழுந்தது. எழுந்து சென்று அவள்பக்கம் நின்று அவள் ஜாக்கெட்டையும் கழட்டிவிட்டு முழு அம்மணமாக்கினேன்.

கனிகள் குலுங்க, தொடை இடிக்க 3 எட்டு வைத்து தொட்டிலை அடைந்து பிள்ளையை தூக்க குனிந்தவளின் குண்டி பிழிந்து அதன் ஓட்டையும் தெரிந்தது, கீழ் இருந்த புண்டை காட்டுக்குள்ளேயிருந்து எட்டிப்பார்த்தது. பின்னே சென்று அவள்குண்டி ஓட்டையை தடவினேன் சிலிர்த்து முனகினாள், சிணுங்கினாள்.

தரையில் அமர்ந்துகொண்டு தொங்கிக்கொண்டிருந்த இரு பப்பாளிகளில் ஒரு பப்பாளியை பிள்ளையின் வாயில் வைத்தாள். நான் என் லுங்கியை அவிழ்த்துவிட்டு அவளருகே சென்று மண்டியிட்டு அவள் முகத்தை என் சுண்ணியின் பக்கம் திரும்பியதும் என் விரைத்திருந்த சுண்ணியின் நுனியை உதடுகளால் முத்தமிட்டு என் உடல் முழுவதையும் உஷ்ணத்தில் வேகவைத்தாள்.

அவள் தலையை பிடித்து அழுத்தினேன், என் சுண்ணியை வாய்திறந்து வாங்கிக்கொண்டு ஊம்பத்தொடங்கினாள் நான் சொர்க்கத்தில் மிதந்துகொண்டிருந்தேன்.

என் சுண்ணியை வாயிலிருந்து எடுத்தவள் பிள்ளையை தொட்டிலில் கிடத்தி ஆட்டிவிட்டுவிட்டு என்பக்கம் வந்தாள். இடண்டாடி தள்ளி நின்றுகொண்டு முலைகளை கையால் மறைத்துக்கொண்டு வெட்கித்தலைகுனிந்து நின்றாள். இவளை கட்டிலில் கிடத்தினேன்.

பூவைப்போல் சரிந்து மல்லாந்து படுத்துக்கொண்டு என்னை ஆசையோடு பார்த்தாள். என்னால் அதற்குமேல் பொறுக்க முடியவில்லை. சட்டையை கழட்டி எறிந்துவிட்டு அவள்மேல் ஏறினேன், கால்களை விரித்து என்னை அழைத்தாள்.

ஒரு கையால் என் சுண்ணியை பிடித்துக்கொண்டு அவள் புண்டைக்குள் சொருகியதும் “ம்ம்ம்ம்” என்றாள். மெல்ல மெல்ல இடிக்க ஆரம்பித்ததும் “அஹ்ஹ்ஹ அஹ்ஹ்ஹ அஹ்ஹ்ஹ அஹ்ஹ்ஹ” என்றலர ஆரம்பித்தாள். காட்டிலே ஆடத்தொடங்கிவிட்டது நான் இடித்த இடியில். தூங்கிக்கொண்டிருந்த குழந்தை மீண்டும் அழத்தொடங்கினான்.

“அம்மா, வந்து புள்ளய தூக்கிட்டு போ” என்றாள் என் அடியில் இருந்துகொண்டே.

“ஏய், நீ பாருடி. பக்கத்துலதான் இருக்கே” என்றாள் களைப்பில் உறங்கிக்கொண்டிருந்த அவலன்னை.
“அம்மா, நான் மாமாகூட இருக்கேன். வந்து தோல” என்று அதட்டியதும் என்னை பார்த்து காற்றில் ஒரு முத்தமிட்டாள், நான் மீண்டும் இடிக்க ஆரம்பித்தேன்.

அவலன்னை வந்து, பிள்ளையை தூக்கிக்கொண்டு,தொட்டிலை கழட்டி எடுத்துச்செல்லும்வரை கண்கொட்டாமல் எங்களை பார்த்துக்கொண்டே சென்றால் அனால் எதுவும் சொல்லவில்லை. வெறியேறியவன் போல் அவள் புண்டையில் குத்தினேன், அதுவரை மெல்ல சத்தமிட்டுக்கொண்டிருந்தவள் பிள்ளை வெளியே சென்று கதவு சாத்தப்பட்டதும்.

“ஐயோ ஐயோ அம்மா அம்மா, மாமா மாமா மாமா குத்துங்க குத்துங்க” என்று அலற ஆரம்பித்தாள்
ஊருக்கே தெரிந்திருந்தும் அனுமதி கிடைத்த தைரியத்தில் அவளை இன்னும் ஆர்வமாய் இடிக்கத்தொடங்கினேன்.

மாமா மாமா என்று கூவிக்கொண்டிருந்த அவள் உதடுகளை உதடுகளால் சுவைத்தேன் அவளை ஓத்துக்கொண்டே. அவள் பப்பாளிகளை சுவைத்துக்கொண்டிருக்கும்போதே அவள் கால்பிடி இறுக்கம் கண்டது, நானும் உச்சத்தை அடைந்து காஞ்சி அத்தனையும் அவள்புண்டைக்குள் ஊற்றிவிட்டு, அவள்பக்கம் படுத்து உறங்கிவிட்டேன்.

“சத்திரம் பஸ் ஸ்டான்ட் போறவங்கள்லாம் இறங்கிக்கொங்க” என்று கண்டக்டர் அலறிய சதத்தில் என் நினைவலைகள் பறந்து சென்று, நிகழ்காலத்துக்கு வந்து சேர்ந்தேன்.

திருச்சி. பிறந்ததிலிருந்து நான் பார்த்து வரும் ஊர். என் சொந்த ஊர். சத்திரம் பஸ் ஸ்டான்டில் இறங்கி வேறொரு பஸ் பிடித்து தி நகரில் உள்ள என் வீட்டுக்கு வந்தேன். தனி வீடு. உள்ளே சென்றதும் “திலகா” நான் வந்துட்டேன் என்று கூவினேன்.

உள்ளே யாருமில்லை. என் மனைவி என்னவிட்டுப்போய் 2 ஆண்டுகள் ஆகின்றன. நான் ஏதோ என்னை ஏமாற்றிக்கொள்வேன். தினமும் உள்ளே செல்லும்போது அவளை அழைப்பதுபோல் என்னை நானே ஏமாற்றிக்கொள்வேன்.

தனியாய் சென்று சட்டை பாண்ட் ஜட்டி எல்லாத்தையும் கழட்டிபோட்டுவிட்டு விமலாவையும், என் மனைவி திலகாவையும், ஆபீசில் வேலை பார்க்கும் ஆலியாவையும், காயத்ரியையும், சப்னாவையும், பூஜாவையும், சொர்ணாவையும் நினைத்து கையடித்துக்கொண்டு உறங்கிவிட்டேன்.